Bismillahirrahmanirrahim..
Sunyi. Sepi lagi hati ini. Kerana sepi yang lalu? Sepi kerana menanggung sunyi yang lalu yang tidak pernah lenyap sehingga kini. Aku tidak tahu kemana perginya jiwa ku yang sebenarnya itu. Hakikatnya, ia makin hilang di mamah usia yang makin meninggi meninggalkan keuzuran bumi.
"ina, tak payah la susah hati na. Biarlah, lepas ina dapat kerja nanti, senang la nanti ye."
Menunggu hari itu, untuk keluar dari rasa sunyi yang bertapak sekian lamanya. Ibu, nanti ina bawa ibu keluar dari sini ya. Sayang ibu.!
1 comment:
insyallah... satu hari nanti sayang...
Post a Comment